Voor zolang als ik me kan herinneren ben ik in religie en spiritualiteit geïnteresseerd geweest. Als kleuter, opgevoed door agnostische ouders, vond ik het bidden op de Christelijke kleuterschool heel fijn. Een ‘godsdienst’ juf op de lagere school liet ons een keer ‘mediteren’ en vroeg wat we merkten. Iemand riep: helemaal niets – en dat was juist de bedoeling.
In de Verenigde Staten (Austen Texas), ik was 12, merkte ik op de Middle School dat veel leerlingen er vanuit gingen dat je wel gek moest zijn om niet in God te geloven. In die tijd was spiritualiteit in Nederland nog een taboe in de kringen waarin ik op groeide, dus ik was geschokt dat het daar blijkbaar anders was.
Rond mijn 18e kwam ik, al lang terug in Nederland, met de Westerse spiritualiteit in aanraking. Ik zoog de lessen ‘maatschappijleer-godsdienst’ die op het Maartenscollege gegeven werden op en liet niet lang daarna mijn aura lezen. In die tijd had ik ook mijn eerste spirituele ervaringen.
Toen ik op mijn 19e voor het eerst ging studeren (scheikunde, Groningen) kwam ik in aanraking met de Theosofische Vereniging. Fascinerend dat je alle religies en spirituele tradities even serieus kon nemen. Vol enthousiasme gooide ik me in die club en lange tijd was dat ook goed: ik leerde veel, vond de mensen aardig en voelde me op mijn plek.
Mijn theosofische mentor, Henk Spierenburg, zorgde ervoor dat ik nooit leerstof tekort kwam. Na zijn dood in 2005 viel er een gat: wat had ik in die organisatie nog te leren? Ik ging Wereldgodsdiensten studeren aan de Leidse Universiteit waar ik me richtte op India, antropologie, psychologie en Boeddhisme. Ik haalde o.a. met veel moeite mijn eerste jaar Sanskriet.
Het moet rond het jaar 2000 geweest zijn dat ik – op grond van al die studie – besloot dat als ik ooit praktisch met religie bezig zou gaan, ik me op het Boeddhisme zou richten. In de jaren die daar op volgden merkte ik dat veel van de Boeddhisten die ik tegen kwam, waaronder een oude familie vriendin, bij het Maitreya Instituut terecht waren gekomen. Ik nam me voor daar te beginnen als ik ooit die stap zou wagen. Het klonk als een organisatie waar zowel de theorie als de praktijk van het Boeddhisme goed uit de verf kwamen.
In 2011 was het zover: ik ging dagelijks mediteren. In eerste instantie op eigen houtje, maar dat stil zitten en op je adem letten was wel erg saai. Weliswaar had ik gelezen dat dat ook de bedoeling was, maar ik merkte dat ik me er moeilijk toe kon brengen het vol te houden. Ik kreeg een hernia en besloot dat herstellen (en dus bewegen) een hogere prioriteit had.
Een paar maanden later, tijdens mijn eerste Lam Rim zomercursus, leerde ik de visualisatie meditatie techniek kennen die in de Gelugpa traditie van het Maitreya Instituut onderwezen wordt. Dat was meer mijn ding – ik voelde me gelijk beter (letterlijk).
Professioneel
Als afgestudeerd docent wiskunde en scheikunde (tweede graads) met een paar jaar ervaring in het middelbaar onderwijs heb ik in theosofisch verband diverse lezingen gegeven. De meest succesvolle daarvan gaat over de Boeddhistische Filosofie van de leegte (ook wel het onderling afhankelijk bestaan van alles).
Klassen vol met tieners heb ik nooit erg goed stil kunnen houden. Ik ben sinds 1999 online met Katinka Hesselink Net. Sinds 2005 verdien ik mijn brood online met schrijven, webdesign en de advertentie inkomsten die ik online genereer. In Juni 2015 rond ik de opleiding tot mindfulness trainer bij het CVM af.
Credits
De op dit blog gebruikte afbeelding van Boeddha op een lotus heb ik getekend aan de hand van voorbeelden van Andy Weber, Gega Lama en Lies Gronheid. Van die laatste krijg ik les in het boetseren van Boeddhas en hiertoe wordt ook elke keer een tekening van een Boeddha gemaakt.