Het volgende Toevluchts gebedje heb ik geschreven in 2011:
Tot aan mijn Verlichting neem ik toevlucht tot de Boeddha, alle verlichte wezens en mijn eigen Boeddha natuur.
Ik neem toevlucht tot de Dharma, de universele waarheid en het zuivere pad dat naar Verlichting leidt.
Ik neem toevlucht tot de Sangha, de gemeenschap van hen die mij voorgegaan zijn op het pad.
Toevlucht nemen is de enige manier om je ‘officieel’ Boeddhist te verklaren. De eerste keer dat je toevlucht neemt, doe je dat vaak bij een Boeddhistische leraar. Dit wordt ook wel de toevluchtsgelofte genoemd. In mijn traditie worden de volgende rituele zaken als advies mee gegeven:
- 3 maal ’s ochtends en 3 maal ’s avonds toevlucht nemen, bijvoorbeeld met bovenstaande gedicht.
- Al je eten en drinken aan de Boeddha, Dharma Sangha offeren. Ik doe dit, als ik er aan denk, elke ochtend bij mijn ochtendmeditatie in een keer. Idealiter doe je het bij elke maaltijd.
- Dagelijks hoor je aan de waarde van Toevlucht nemen te denken, bijvoorbeeld over het verschil tussen toevlucht nemen in de Boeddha, de Dharma en de Sangha.
Belangrijk algemeen punt bij toevlucht nemen: dit is een Boeddhisme breed ritueel en als je toevlucht neemt wordt je dus niet specifiek Tibetaans Boeddhist, of Zen Boeddhist of Theravada Boeddhist. Je wordt Boeddhist. De smaak kies je zelf en daarin kan je ook van gedachten veranderen.
Het essentiële punt is dat je kiest voor het Boeddhisme als pad naar verlichting.
Hoewel je natuurlijk gewoon naar de dokter gaat en je gezonde verstand blijft gebruiken, is het niet de bedoeling dat je bijvoorbeeld tot God gaat bidden om je uit de problemen te helpen of een Hindu meditatie gaat doen met als doel dat het je verlichting brengt.
In de praktijk wordt dit niet al te streng toegepast. Zo zitten er in het Tibetaans Boeddhisme allerlei rituelen die de lokale goden moeten pacificeren en ook in elke andere regio waar het Boeddhisme ingeburgerd is geraakt, is het vermengd met de lokale religie en gebruiken.